DOKTORLUK..

**Admin** · Konu: DOKTORLUK.. C.tesi Eyl. 20, 2008 5:58 pm

[b]küçükken çocuklara sorulan klasik
"büyüyünce ne olacaksın yavrum?" sorusuna pekçok çocuğun verdiği cevap
doktorluktur.yine pekçok anne baba doktor bir evlada sahip olmayı
isterler.öss bitip tercih dönemi kapıya dayandığında insanların çoğunun
aklından geçen geleceği güvende bir meslek olduğundan dolayı doktorluk
olur ki bazen zorla da olsa tercih sıralamasında en başa yazdırılır.bu
ve buna ek olarak türkiye'de her geçen gün sayısı artan tıp
fakültelerinin de etkisiyle doktor olmak için ilk adımı atan gençlerin
sayısı artmaktadır.ne yazık ki bunun sonucunda beklendiği gibi parlak
doktorlar yetişmemektedir.aksine fakülteye girdikten 2-3 yıl sonra ne
kadar büyük bir hata yaptıklarının farkına varan fakat içinde
bulundukları vaziyetin dönülmesi güç olduğunu gören, bunun üzerine de
bir şekilde okulu bitiren mutsuz doktor adayları yetişmektedir.

ne yazık ki doktorlukla ilgili bilinen veya halk arasında konuşulan
şeylerin yarısı yanlıştır.türkiye'de işler cnbc dizilerinde olduğu gibi
dönmemektedir.halkın vardığı kanının aksine doktorlar birer para
makinesi de değildir.yaptıkları uzun dönem tahsile kıyasla çok cüzi bir
maaşla hayatlarını devam ettirmeye çalışmaktadırlar.bunu da onlara çok
gören başbakanımız "hiç gecekonduda oturan doktor gördünüz mü?" diyerek
doktorları gecekonduya layık görmüştür.

günümüzde görülen bir diğer hazin durum da artık doktorluğun bile
garanti meslek olarak görülememesidir.mecbur hizmet yasasını kabul
etmeyen gençler diplomalarını alamayıp açıkta kalmıştır.

görüldüğü gibi doktorluk zor zanaattır.ne okuması ne de meslek
olarak icrası kolay değildir.hatta en ufak bir ihmalin bir insanın
hayatına mal olabileceği ihtimali her an bir doktorun kafasında tutması
gereken en önemli ayrıntıdır.her insanın kaldırması mümkün olmayan bir
durumdur.bu sebeple de bu mesleği seçerken son derece dikkatli olmak
gerekir.belki kimse kendini bildiği günden itibaren "ben doktor olucam"
diyerek doktor olmamıştır ama 1 haftada verilecek bir karar da
değildir.tartışmalı bir görüş de olsa kanımca doktorluk da kendine göre
yetenek isteyen bir iştir.teorik bilgi çok önemlidir herşey onun üstüne
inşa edilir ama her şeyi bilmek iyi yapmak anlamına gelmemektedir.

para,prestij gibi istekler de bu mesleğin seçiminde etkili olsa da
bence asıl ihtiyacımız olan idealist duygularla bu mesleği yapan
insanlardır.ancak bu kişiler doktorluğun getirdiği her türlü zorluğa
göğüs gerip sadece ve sadece insanları iyileştirme amacı güderler.

Doktorluk nedir sorusuna teknik olarak; orta öğretimden sonra tıp fakültesi
eğitimini tamamlamak, tıp doktorluğu diplomasını alarak sağlık hizmeti
vermektir şeklinde yanıt verilebilir.
Busorunun başka yanıtları da vardır. Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi
Dekanı Prof. Dr. Güliz İkizoğlu, 14 Mart Tıp Bayramı Konuşması’nda
bakın nasıl yanıtlamış bu soruyu.
“Doktorluk, hakkında en çok yazılıp çizilen, filmlere, televizyon dizilerine en çok konu olan meslektir.
Peki,bizler gerçekten de üstlerine beyaz bir önlük giyip Tanrıyı oynayan
kişiler miyiz? Yoksa görünenlerin altında başka şeyler mi var?
Benbugün sizlere alışılagelmiş konuşmalardan farklı bir konuşma yapacağım.
Bu meslekte 19 yılını doldurmuş bir doktor olarak doktorluğu bir de
benim gözlerimden görmenizi istedim.
Doktorluk, aklınız ermeye başladığı andan itibaren yüreğinize çöreklenen bir idealdir.
Doktorluk, liseden sonra kazandığınız bir sınavla gerçekleşen çocukluk hayallerinizdir.
Doktorluk, gençliğinizin en güzel yıllarını çalışma salonlarında ders çalışarak geçirmektir.
Doktorluk,Pediatri kliniğinde pnömoni tanısıyla annesinden ayrı yatan bir çocuğu
her gün kollarınızda avutup, daha sonra pnömoni olup iki hafta
antibiyotik tedavisi almaktır.
Doktorluk,durumu ağır olan hastanızı rüyalarınızda görmek, sabahları yüreğinizde
bir yumrukla uyanmak, hastanız iyi olduğunda bulutların ardından çıkan
pırıl pırıl bir güneştir.
Doktorluk,hayata ve yaşayan her şeye saygı duymak, günü geldiğinde hastanızın,
günü geldiğinde dalı kırılmış bir ağacın, günü geldiğinde yaralı bir
kedinin yardımına koşmaktır.
Doktorluk, bir aile olmak, büyüklerinize “ağabey”, “abla” demektir.
Doktorluk,yaşamın uçuculuğunu ve ölümün kaçınılmazlığını herkesten iyi bilmek,
yine de bu sonu geciktirmek için geceli gündüzlü çalışmaktır
Doktorluk, başkalarının bakmaya dayanamadığı hastalarınıza kucak dolusu sarılmak, onların teşekkürleriyle zenginleşmektir.
ve hepsinden ötesi bugün güzel yurdumuzda doktorluk, “Beni Türk
hekimlerine emanet ediniz” diyen, boşluğunun doldurulması imkansız
büyük bir önderi, minnet ve her geçen gün artan bir özlemle anarak
yaşamaya çalışmaktır…”